[fic tokyo revengers] เป็นฉันเถอะนะ... (mikey x takemichi)

Rate : PG-13

Chapter : 1-

Status : ยังไม่จบ

Timeskip : ช่วง ม.ปลาย

o

o

o

สิ้นสุดของการเดินทางย้อนเวลาของทาเคมิจิ ต่อจากนี้จะไม่มีใครต้องตายเพราะเหตุการณ์ทะเลาะวิวาทอีกต่อไป และจะไม่มีความสัมพันธ์เชิงศัตรูระหว่างกลุ่มในอนาคตอีก 

ต้องขอบคุณคู่หูที่อยู่ข้างๆเขาเสมอมาอย่าง ‘จิฟุยุ’ ที่ยอมเชื่อเขาและช่วยเหลือเขามาโดยตลอดไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม 

ขอบคุณ ‘ดราเค่น’ ที่ยอมเชื่อเขาอีกคนและคอยให้ความช่วยเหลือเขาอย่างเต็มที่

และ…'ไมค์กี้' ต้องขอบคุณอีกฝ่ายที่ยอมสลายกลุ่มโตมันหรือก็คือแก๊งโตเกียวมันจิไคอันเป็นอุดมการณ์สูงสุดที่จะตามรอยพี่ชายคนโตที่ตายไป เพื่อเขา เพื่อตัวเองและเพื่ออนาคตของทุกคน และแม้ว่ากลุ่มจะแตกออกไปแล้ว ก็ไม่ได้หมายความว่าไมค์กี้จะทิ้งหน้าที่ในฐานะของหัวหน้า

 เขายังดูแลทุกคนอยู่ห่างๆ 

แม้กลุ่มจะแยกจากกัน แต่สายสัมพันธ์ที่ไมค์กี้มีต่อทุกคนยังคงเดิม 

ยกเว้นเสียแต่สายสัมพันธ์ที่มีต่อ ‘ฮานากาคิ ทาเคมิจิ’

ไมค์กี้ไม่รู้เลยว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เขามองเพื่อนที่เปรียบเสมือนตัวแทนของพี่ชายของตนแตกต่างไปจากเดิม

แต่เขารู้ว่ามันได้เปลี่ยนไปแล้วก็ตอนที่เขาห่างจากเจ้าตัวมา จนไฟแห่งความปราถนาบางอย่่่่่่่่่่่่่่่่่่่างมันเริ่มลุกลามในใจจนเขาทรมานอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

มีความรู้สึกอย่างแรงกล้า ที่อยากจะยึดคนๆนี้มาครอบครองอย่างถึงที่สุด

ถึงแม้ว่านั้นจะเป็นการกระทำที่เห็นแก่ตัวที่สุดเช่นกัน

“เลือกฉันซิทาเคมิจจิ..เลือกฉัน!”

“แค่เรียกชื่อฉัน ฉันก็เป็นของนายแล้ว”

“ฉันไม่อยากปล่อยนายไปอีกแล้ว”

“เป็นฉันไม่ได้หรอ….”

o

o

o

o

o

o

สวัสดีสาววายคู่พี่ไม้กับน้องเทคทุกคนด้วยนะคะ Aoi_Rin เองค่ะ

ที่มาของฟิคชั่นเรื่องนี้มันมาจากอะไรที่ง่ายมากๆเลยค่ะ นั้นก็คือ…'ไรท์อ่านมังงะแล้วคิดถึงไมค์กี้คนคลั่งรัก'

นั้นแหละค่ะคือที่มาของฟิคชั่นเรื่องนี้ แต่ไรท์ก็อยากจะเขียนฟิลน่ารักๆบ้าง เพราะฉะนั้นเรื่องนี้เราก็จะมาในเรทน่ารักๆเหมือนกัน จุดประสงค์สูงสุดของไรท์สำหรับเรื่องนี้เลยก็คือหวังว่าเรื่องนี้จะเป็นอีกเรื่องที่ช่วยฮีลใจทุกคนที่เป็นสาวกพี่ไม้กับน้องเทคค่ะ หวังว่าทุกคนจะชอบกันนะคะ

ไรท์เขียนฮีลใจไม่ค่อยเก่ง ถ้าภาษามันอาจจะดูแปลกๆหรือเลี่ยนๆบ้าง ต้องขออภัย 

(ปกติชอบทรมานตัวละคร การถนุถนอมเป็นอะไรที่ยากมากค่ะ)